Είναι φορές που το παρελθόν η το μέλλον "ερχεται" να σου μιλησει με διαφόρες μορφές. Οι λεγόμενοι οιωνοί, οι οποιοι για τους αρχαίους ήταν πολύ σημαντικοί και εκφράζοταν με σημεία στον ορίζοντα, πουλιά, καπνός, αστέρια κτλ (Μπορεί και ο φετινός χειμώνας να ερμηνευθεί σαν μια προειδοποίηση της φυσης για το μέλλον).
Το θεμα προσωπικά δεν ειναι αν υπάρχουν η οχι , αλλά το κατα πόσο μπορεί καποιος να αντιληφθει διαφορες καταστασεις. Μπορεί να έχουμε χασει την επαφη με την φύση και απο κει την ικανότητα να προβλέπουμε γεγονότα, σαν τους παπουδες μας που κοιτουσαν επι ωρές το πέλαγος η το βουνό χωρίς ποτε να ξερουμε τι αραγε έβλεπαν, άλλα τουλαχιστόν εχουμε ακομα την ικανότητα για παρατήρηση.
Πρόχθες εντελώς τυχαία συνάντησα εναν παλιό συμφοιτητή απο την προηγουμενη σχολή που ήμουνα. Ουτε καν τον θυμόμουνα, ειχαν περάσει 10 χρόνια. Με αυτο το άτομο ειμαστε παραπλήσιοι χαρακτηρές και ενδιαφέροντα και ακουγοντας τον ενιώθα σαν να εβλέπα τον ευατό μου στη θέση του, με την προυπόθεση οτι δεν ειχα άλλαξει σχολή και παρεμένα στην ίδια. Ουσιαστικά ένιωσα σαν να βλέπω στον προσωπο του τον ευατο μου και την πορεία που ακολουθησε σαν να ήταν η δικιά μου πορεία( γιατί ειχα περασει στο πανεπιστημιο με στοχο και εγω να ασχοληθω με αστροφυσικη, που μετα χαθηκε στα αστέρια.. .Αυτο δεν σημαινει οτι οποιος ασχολειται με αστροφυσική τα πάει χάλια, απλά οτι η θέληση σημαίνει και αγάπη για κάτι). Και εβλέπα στο προσωπο του μια το ερωτήμα μήπως και εγω επρεπέ να κανώ κατι διαφορετικό, που το επαναλαμβανε αρκετες φορές στην συζήτηση.
Ειχα το αισθημα λοιπον οτι σαν να ηρθε καποιος και να μου έλεγε "Φιλαράκο κάλα τα πας μεχρί τώρα, ασχετα με τα μικροπροβλήματα που έχεις".
Το θεμα προσωπικά δεν ειναι αν υπάρχουν η οχι , αλλά το κατα πόσο μπορεί καποιος να αντιληφθει διαφορες καταστασεις. Μπορεί να έχουμε χασει την επαφη με την φύση και απο κει την ικανότητα να προβλέπουμε γεγονότα, σαν τους παπουδες μας που κοιτουσαν επι ωρές το πέλαγος η το βουνό χωρίς ποτε να ξερουμε τι αραγε έβλεπαν, άλλα τουλαχιστόν εχουμε ακομα την ικανότητα για παρατήρηση.
Πρόχθες εντελώς τυχαία συνάντησα εναν παλιό συμφοιτητή απο την προηγουμενη σχολή που ήμουνα. Ουτε καν τον θυμόμουνα, ειχαν περάσει 10 χρόνια. Με αυτο το άτομο ειμαστε παραπλήσιοι χαρακτηρές και ενδιαφέροντα και ακουγοντας τον ενιώθα σαν να εβλέπα τον ευατό μου στη θέση του, με την προυπόθεση οτι δεν ειχα άλλαξει σχολή και παρεμένα στην ίδια. Ουσιαστικά ένιωσα σαν να βλέπω στον προσωπο του τον ευατο μου και την πορεία που ακολουθησε σαν να ήταν η δικιά μου πορεία( γιατί ειχα περασει στο πανεπιστημιο με στοχο και εγω να ασχοληθω με αστροφυσικη, που μετα χαθηκε στα αστέρια.. .Αυτο δεν σημαινει οτι οποιος ασχολειται με αστροφυσική τα πάει χάλια, απλά οτι η θέληση σημαίνει και αγάπη για κάτι). Και εβλέπα στο προσωπο του μια το ερωτήμα μήπως και εγω επρεπέ να κανώ κατι διαφορετικό, που το επαναλαμβανε αρκετες φορές στην συζήτηση.
Ειχα το αισθημα λοιπον οτι σαν να ηρθε καποιος και να μου έλεγε "Φιλαράκο κάλα τα πας μεχρί τώρα, ασχετα με τα μικροπροβλήματα που έχεις".
No comments:
Post a Comment